İstanbul da yaşayan bir hemşehrimiz rastgelmiş. Ayak üstü sohbette Çorum Alaca lıyım demiş.
İstanbul ümraniye de kaldırım kenarında kimsesiz bir vatandaş, oradan geçmekte olan bir hemşehrimizden sigara ister. İstenilen sigarayı uzatan hemşehrimiz, karşısındaki kişinin durumunu hızlıca değerlendirir. Bakar ki öyle serseri, bağımlı, zararlı birisi değil. Hemen sohbete başlar ayak üstü.
Klasik ilk soru gelir.
-Nerelisin.
Meçhul şahıs cevap verir samimiyetle.
-Sen bilmezsin oraları abi, Çorum Alaca Gazipaşa Köyündenim, der.
Hemşehrimiz tanışıklığını belli etmez. Biraz daha bilgi alabilir miyim diyerek. Sorar.
-Nerde yaşarsın, nerde kalırsın.
-Kimsesizim abi. Köprü altlarında yatar kalkarım. Nerde akşam, orda sabah.
-Kimsin, kimin kimsen yok mu, der hemşehrimiz.
Cevap bildiğimizdir. Alışageldiğimizdir.
-Anne baba ölmüş. Biraz daha kurcalar dostumuz.
-Akraba, yakın eş dost yok mu. Meçhul kişi dalar düşüncelere, eğer başını önüne. Belli ki vardır birileri amaa……
Soru cevapsız kalmıştır.
Dostumuz, hemşehrimiz bu durumu sosyal medya hesabından paylaşır. Belki arayanı vardır. Bir tanıdığı görür, sahip çıkar diye. Biz insanlığımızı, üstümüze düşeni yapalım, der.
Bizlerde buradan duyurmak istedik. Çorum Alaca Gazipaşa Köyünden bir vatandaşımız İstanbul Ümraniye de kimsesiz, sahipsiz, köprü altlarında yatar kalkar. Muhtaç olduğu belli. Tanıyan, bilen, sahip çıkmak isteyen varsa.
İnsanlık adına.
Haber- Fotoğraf : www.kalecikkaya.com
